നിതാന്തമായ തേടൽ എന്നും എന്നിട്ടും
ലക്ഷ്യങ്ങൾ ഒഴിവാക്കി തുടരും പ്രയാണം
പുണരും കരങ്ങൾ തൻ സുരക്ഷ മോഹിക്കും ഒരു നിമിഷം
ബന്ധനങ്ങൾ പൊട്ടിച്ചെറിയും
ആവേഗം മറു നിമിഷം
പ്രണയച്ചൂടിൽ ഉരുകിയലിയുമ്പോഴും
വാത്മീകത്തിൽ ഒളിക്കാൻ വെമ്പൽ
ഉള്ളിലെന്നും ദ്വന്ദ്വങ്ങളുടെ നിലയ്ക്കാത്ത യുദ്ധം

എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നത് വേദനയായിരുന്നു
അവൻ കണ്ടത് വെറുപ്പും
എന്റെ സ്വരത്തിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നത് ഗദ്ഗദമായിരുന്നു 
അവൻ കേട്ടത് വിദ്വേഷവും
എന്റെ ഉള്ളം നിറഞ്ഞ് കണ്ണുനീരായിരുന്നു
അവൻ അറിഞ്ഞത് കയ്പ്പുനീരും
കൈക്കുമ്പിളിൽ നിവേദിച്ചതെന്റെ പ്രണയമായിരുന്നു
അവനിലേക്കെത്തിയത് കന്മഷവും
പിന്നെയാ വിരലുകൾ വേർപിരിയെ
അകലേക്കു മായവേ നിഗൂഡതയായി മാറവേ
ഈവഴിയിൽ ഞാൻ ഏകയായ്
ഏകാന്ത നൊമ്പര കടലുപോൽ
ഇനി എന്തെന്നറിയാതെ നില്ക്കവെ
കണ്ണീരും കിനാക്കളും ഒന്നാകുന്നു