മനസിന്റെ താളുകള്‍ക്കിടയില്‍ ഞാന്‍ പണ്ടൊരു മയില്‍‌പ്പീലി ഒളിച്ചുവച്ചു....
പണ്ടല്ല,ഇന്നും ഞാനെന്റെ മനസിന്റെ താളുകള്‍ക്കിടയില്‍ ഒരു മയില്‍‌പ്പീലി സൂക്ഷിച്ചു-ആരെയും അറിയിക്കാതെ,ആരും കാണാതെ ഞാനെന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട നിധി ഒളിപ്പിച്ചു. മഴവില്‍ വര്‍ണങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ എന്നെ മറന്നു ,സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നെയ്തു ,എല്ലാം മറന്നു സങ്കല്‍പ്പ ലോകങ്ങളില്‍ പറന്നു നടന്നു. അഹങ്കരിക്കയായിരുന്നു ഞാന്‍. എന്റെ മയില്‍പ്പീലിയുടെ മാരിവില്‍ വര്‍ണത്തില്‍ ഞാന്‍ അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നു.
ഒരു നാള്‍ മയില്‍പ്പീലിയെ തേടി ഒരു കാറ്റ് വന്നു. ആഞ്ഞു വീശിയ കാറ്റില്‍ താളുകള്‍ ഉലഞ്ഞു. നിറം മങ്ങിയ സ്വപ്നങ്ങളും ചിതറിയ സങ്കല്പങ്ങളും ഉലഞ്ഞ താളുകളില്‍ ബാക്കിയാക്കി മയില്‍‌പ്പീലി കാറ്റിനൊപ്പം പറന്നകന്നു.
......ഓര്‍മകള്‍ക്കെന്തു സുഗന്ധം, എന്‍ ആത്മാവിന്‍ നഷ്ട സുഗന്ധം.....
No comments:
Post a Comment